Als dit het laatste is dat ik ooit schrijf, wil ik dat je dit weet

Veronica Demarest

Zorg godverdomme voor jezelf. Dat bedoel ik niet op een softe, care bears en aaikes manier. Ik ben bloedserieus. Het is het enige dat je ooit moet doen. Geloof me, de rest komt dan wel.  

Begrijp me dus niet verkeerd: ik wil niet dat je nu een gezichtsmaskertje opdoet of wat leuke outfits voor jezelf gaat kopen. Ik wil dat je jezelf in de ogen kijkt en een aantal nasty thema’s waar je voor wegloopt aanpakt. Al die uren die je werkt, hoe zit dat eigenlijk? Wat probeer je te bewijzen? Aan wie? Dat gehol van hot naar her – om vervolgens overal buiten adem 1 à 11 minuten te laat toe te komen – what’s the deal? Het té veel plannen en té vaak last-minute afzeggen wegens compleet uitgeput? 

"Ik wil dat je die klant die je in het weekend belt (beleefd?) vertelt dat ze de hoogste boom in kan."

Wat ik dan wél wil dat je doet? Ik wil dat je je vader vergeeft – niet voor hem maar voor jezelf. Ik wil dat je schrijft, elke dag godverdomme. Ik wil dat je kiest voor een job die je zoveel energie geeft dat je wél kan genieten van die pedagogische studiedag die je verplicht met je kinderen doorbrengt. Ik wil dat je die klant die je in het weekend belt (beleefd?) vertelt dat ze de hoogste boom in kan. Dat je op tijd in bed kruipt, behalve af en toe. Dan héél laat.
And, oh yes, wear sunscreen 🙂

Ik wil dat je tegen jezelf zegt dat je het waard bent. Nog eens. En nog eens. Tot je breekt, krijst, ugly cryt en het tenslotte begint te geloven.

"Je kan niet tappen uit een leeg vat. Sommige clichés zijn nu eenmaal waar."

Voel je je al schuldig bij het vooruitzicht jezelf voorop te plaatsen? Want je moet toch elke seconde klaar staan voor partner, kinderen, bazen, klanten, willekeurige vreemden op straat? 

Je kan niet tappen uit een leeg vat. Sommige clichés zijn nu eenmaal waar. Neem die ruimte voor jezelf en – geloof me – daarna stroom je over. Tot zelfs een vreemde op straat zich gekoesterd voelt door je glimlach. 

Zorg godverdomme voor jezelf.
Dat ik ‘t geen twee keer moet zeggen.

Af en toe een stille wenk in je inbox om je weer op goede weg te zetten?
Laat je naam en mailadres achter.

Share

Meer
artikels